چون باد در آمد و ندانم چون شد
-
اندازه متن
+
چون باد در آمد و ندانم چون شد
با آتشم آمیخت مرا در خون شد
طوفان غمی گشت به خاک دل من
آبی شد و از دو چشم من بیرون شد
در زلف سیاهش دل من باز مپرس
در زلف سیاهش دل من باز مپرس با شب به کجا می برم این راز مپرس
از راه برون سوی درون میکشدم
از راه برون سوی درون میکشدم در خانه ی من به سیل خون میکشدم
تا آنکه…
