ای آنکه ره گریز میاندیشی (1693)
-
اندازه متن
+
ای آنکه ره گریز میاندیشی
تو پنداری که بر مراد خویشی
شه میکشدت مجوی با شه بیشی
که را بکند شهنشه درویشی
ای آنکه ره گریز میاندیشی
تو پنداری که بر مراد خویشی
شه میکشدت مجوی با شه بیشی
که را بکند شهنشه درویشی
اسرار حقیقت نشود حل به سؤال نی نیز به درباختن حشمت و مال
تا دیده و…
دست بگشاد و…

