خوشی آخر بگو ای یار چونی (2670)
-
اندازه متن
+
خوشی آخر بگو ای یار چونی
از این ایام ناهموار چونی
به روز و شب مرا اندیشه توست
کز این روز و شب خون خوار چونی
از این آتش که در عالم فتادهست
ز دود لشکر تاتار چونی
در این دریا و تاریکی و صد موج
تو اندر کشتی پربار چونی
منم بیمار و تو ما را طبیبی
بپرس آخر که ای بیمار چونی
منت پرسم اگر تو مینپرسی
که ای شیرین شیرین کار چونی
وجودی بین که بیچون و چگونهست
دلا دیگر مگو بسیار چونی
بگو در گوش شمس الدین تبریز
که ای خورشید خوب اسرار چونی
سراندازان همیآیی ز راه سینه در دیده (2299)
سراندازان همیآیی ز راه سینه در دیده فسونگرم میخوانی حکایتهای شوریده
به دم در چرخ میآری…
جانب «توقات» میباید رفتن که آن طرف گرمسیر است (22)
فرمود که جانب «توقات» میباید رفتن که آن طرف گرمسیر است اگر چه «انطالیه» گرمسیر است امّا آنجا اغلب رومیانند،…
