تا به کی ای شکر چو تن بیدل و جان فغان کنم (1408)
-
اندازه متن
+
تا به کی ای شکر چو تن بیدل و جان فغان کنم
چند ز برگ ریز غم زرد شوم خزان کنم
از غم و اندهان من سوخت درون جان من
جمله فروغ آتشین تا به کیش نهان کنم
چند ز دوست دشمنی جان شکنی و تن زنی
چند من شکسته دل نوحه تن به جان کنم
مؤمن عشقم ای صنم نعره عشق می زنم
همچو اسیرکان ز غم تا به کی الامان کنم
چونک خیال تو سحر سوی من آید ای قمر
چون گذرد ز موج خون خاصه که خون فشان کنم
سنگ شد آب از غمم آه نه سنگ و آهنم
کآتش روید از تنم چونک حدیث آن کنم
ای تبریز شمس دین با تو قرین و چون قرین
دور قمر اگر هله با تو یکی قران کنم
روی تو چون روی مار خوی تو زهر قدید (889)
روی تو چون روی مار خوی تو زهر قدید ای خنک آن را که او روی شما را…
با دل گفتم عشق تو آغاز مکن (1434)
با دل گفتم عشق تو آغاز مکن بازم در صد محنت و غم باز مکن
دل…
