بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر (1128)
-
اندازه متن
+
بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر
گفتم بهر خدا یک دمه آهسته تر
یک دم ای ماه وش اسب و عنان را بکش
ای تو چو خورشید و خور سایه ز ما زو مبر
گفت منم آفتاب نیست تو را تاب تاب
زانک ز یک تاب من از تو نماند اثر
زانک تو در سردسیر داشته‌ای رخت خشک
خشک لب و چشم تر بوده‌ای از خشک و تر
برج من آن سوترست دور ز خشک و ترست
نیک عجب گوهرست نیک پر از شور و شر
از پس چندین حجاب چاک زدستی تو جیب
از پس پرده تو را یاوه شده پا و سر
جانب تبریز تاز جانب شمع طراز
شمس حق سرفراز تا شودت زیب و فر
امروز چو حلقه مانده بیرون دریم (1143)
امروز چو حلقه مانده بیرون دریم با حلقه حریف گشته همچون کمریم
چون حلقهٔ چشم اگر…
بوی دهن تو از چمن می‌شنوم (1181)
بوی دهن تو از چمن می‌شنوم رنگ تو ز لاله و سمن می‌شنوم
این هم چو…