ای گرگ نگفتمت که روزی (76)
-
اندازه متن
+
ای گرگ نگفتمت که روزی
بیچاره شوی به دست یوزی
خفتی و به خفتنت پراکنده شدیم (56)
خفتی و به خفتنت پراکنده شدیم برخاستی و به دیدنت زنده شدیم
نه عجب گر فرو رود نَفَسَش (51-8)
حکیمی که با جُهّال دراُفتد توقعِ عزّت ندارد وگر جاهلی به زبانآوری بر حکیمی غالب آید عجب نیست که سنگیست…
