در خاک اگر رفت تن بیجانی (1856)
-
اندازه متن
+
در خاک اگر رفت تن بیجانی
جان بر فلک افرازد و شاذروانی
در خاک بنفشهای بپایید و برست
چون برندهد سرو چنان بستانی
در خاک اگر رفت تن بیجانی
جان بر فلک افرازد و شاذروانی
در خاک بنفشهای بپایید و برست
چون برندهد سرو چنان بستانی
ای خواجه تو عاقلانه میباش چون بیخبری ز شور اوباش
آن چهره که رشک فخر فقرست…
با دل گفتم اگر بود جای سخن با دوست غمم بگو در اثنای سخن
دل گفت…

