سیلاب گرفت گِرد ویرانهٔ عمر (20)
-
اندازه متن
+
سیلاب گرفت گِرد ویرانهٔ عمر
وآغاز پُری نهاد پیمانهٔ عمر
بیدار شو ای خواجه که خوش خوش بکِشد
حمّال زمانه رخت از خانهٔ عمر
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد (113)
بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد
سَحَر به بویِ گلستان دَمی شدم در باغ (295)
سَحَر به بویِ گلستان دَمی شدم در باغ که تا چو بلبلِ بیدل کُنَم عِلاجِ دِماغ
