از من جدا مشو که توام نور دیدهای (424)
-
اندازه متن
+
از من جدا مشو که توام نور دیدهای
آرام جان و مونس قلب رمیدهای
از دامن تو دست ندارند عاشقان
پیراهن صبوری ایشان دریدهای
از چشم بخت خویش، مبادت گزند از آنک
در دلبری، به غایتِ خوبی رسیدهای
منعم مکن ز عشق وی ای مفتی زمان
معذور دارمت که تو او را ندیدهای
آن سرزنش که کرد تو را دوست حافظا
بیش از گلیم خویش مگر پا کشیدهای
هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد (13)
هر دوست که دَم زد زِ وفا، دشمن شد هر پاکرُوی که بود، تَردامن شد
…
دوش سودایِ رُخَش گفتم ز سر بیرون کُنَم (349)
دوش سودایِ رُخَش گفتم ز سر بیرون کُنَم گفت کو زنجیر؟ تا تدبیرِ این مجنون کُنَم
