صبا ز منزلِ جانان گذر دریغ مدار (247)
-
اندازه متن
+
صبا ز منزلِ جانان گذر دریغ مدار
وز او به عاشقِ بیدل خبر دریغ مدار
به شُکرِ آن که شِکُفتی به کامِ بخت ای گل
نسیمِ وصل ز مرغِ سحر دریغ مدار
حریفِ عشقِ تو بودم چو ماهِ نو بودی
کنون که ماهِ تمامی نظر دریغ مدار
جهان و هر چه در او هست سهل و مختصر است
ز اهلِ معرفت این مختصر دریغ مدار
کنون که چشمهٔ قند است لعلِ نوشینات
سخن بگوی و ز طوطی، شِکَر دریغ مدار
مکارمِ تو به آفاق میبَرَد شاعر
از او وظیفه و زادِ سفر دریغ مدار
چو ذکرِ خیر طلب میکنی سخن این است
که در بهایِ سخن سیم و زر دریغ مدار
غبارِ غم بِرَوَد، حال خوش شود حافظ
تو آبِ دیده از این رهگذر دریغ مدار
گَرَم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم (356)
گَرَم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم ز جامِ وصل مِی نوشم، ز باغِ عیش گل چینم
…
این گل ز بر همنفسی میآید (16)
این گل ز بر همنفسی میآید شادی به دلم از او بسی میآید
پیوسته از…
