مردی چنگ در آسمان افکند
-
اندازه متن
+
مردی چنگ در آسمان افکند،
هنگامی که خونش فریاد و
دهانش بسته بود.
خنجی خونین
بر چهرهی ناباورِ آبی! ــ
عاشقان
چنینند.
□
کنارِ شب
خیمه برافراز،
اما چون ماه برآید
شمشیر
از نیام
برآر
و در کنارت
بگذار.
۱۳۵۲
زاده شدن بر نیزهی تاریک
در اعدامِ خسرو گلسرخی زاده شدن بر نیزهی تاریک همچون میلادِ گشادهی زخمی. سِفْرِ یگانهی فرصت را سراسر در سلسله…
مرگ مسکین را نمیگیرم به هیچ
از غریوِ دیوِ توفانم هراس وز خروشِ تُندرم اندوه نیست، مرگ مسکین را نمیگیرم به هیچ. استوارم چون درختی…
