رو به هم کردند هر سه مفتتن (111-6)
-
اندازه متن
+
بخش ۱۱۱ – بحث کردن آن سه شه‌زاده در تدبیر آن واقعه
رو به هم کردند هر سه مفتتن
هر سه را یک رنج و یک درد و حزن
هر سه در یک فکر و یک سودا ندیم
هر سه از یک رنج و یک علت سقیم
در خموشی هر سه را خطرت یکی
در سخن هم هر سه را حجت یکی
یک زمانی اشک‌ریزان جمله‌شان
بر سر خوان مصیبت خون‌فشان
یک زمان از آتش دل هر سه کس
بر زده با سوز چون مجمر نفس
دی مست بدی دلا و چست و سفری (1883)
دی مست بدی دلا و چست و سفری امروز چه خورده‌ای که از دی بتری
رقصان…
ما را می کهنه باید و دیرینه (1640)
ما را می کهنه باید و دیرینه وز روز ازل تا بابد سیری نه
خم از…