میان دو کس جنگ چون آتش است (12-8)
-
اندازه متن
+
سخن میان دو دشمن چنان گوی که گر دوست گردند شرم زده نشوی.
میان دو کس جنگ چون آتش است
سخن چین بدبخت هیزم کش است
کنند این و آن خوش دگرباره دل
وی اندر میان کوربخت و خجل
میان دو تن آتش افروختن
نه عقل است و خود در میان سوختن
در سخن با دوستان آهسته باش
تا ندارد دشمن خونخوار گوش
پیش دیوار آنچه گویی هوش دار
تا نباشد در پس دیوار گوش
با هر کسی به مذهب وی باید اتفاق (51)
با هر کسی به مذهب وی باید اتفاق شرطست یا موافقت جمع یا فراق
زشت باشد دَبِیقی و دیبا (45-2)
آوردهاند که فقیهی دختری داشت به غایت زشت به جایِ زنان رسیده، و با وجود جِهاز و نعمت کسی در…
