آمد که به می نشیند او با من دوش
-
اندازه متن
+
آمد که به می نشیند او با من دوش
چون مست فتاد، شمع را کرد خموش
تا صبح دمان گشت سراپام زبان
و او گشت ز پای تا به سر, یکسرگوش
گفتم: چه خوش آمدی ز کف جام بریخت
گفتم: چه خوش آمدی ز کف جام بریخت دم بست و غم آورید و تلخی انگیخت
سر در پس زانویم و دل بر سر دست
سر در پس زانویم و دل بر سر دست اندیشه که روزگار چونم بشکست
من دانم…
