دل گفت که آن قامت دلجو خوشتر
-
اندازه متن
+
دل گفت که آن قامت دلجو خوشتر
جان گفت دو چشم جادوی او خوشتر
عقل آمد و خندید به بحث دل وجان
گفتا که ز هر چه خوی نیکو خوشتر.
تا زاد سفر داری و سودای سفر
تا زاد سفر داری و سودای سفر ای دل ره خود گیر و مجو راه دگر.
گفتم: چه شبی. گفت: به راهیش چو دور
گفتم: چه شبی. گفت: به راهیش چو دور گفتم: چه کنم. گفت: چراغت به چه نور؟
