گل آتش دل به چهره میپردازد
-
اندازه متن
+
گل آتش دل به چهره میپردازد
ابر آبش در سینه همی اندازد
باد از زیر خاک به گل می تازد
من منتظرم بهار کی آغازد
باد آمد و گل آمد و وقت آمد خوب
باد آمد و گل آمد و وقت آمد خوب خیز ای پسر وخیمه ز خاشاک بروب
نادان ترسد کجا چهاش باشد کم
نادان ترسد کجا چهاش باشد کم وآنگه زکم و کاست در افتد در غم
دانا ترسد…
