هر دل که بسوی دلربائی نرود (842)
-
اندازه متن
+
هر دل که بسوی دلربائی نرود
والله که به جز سوی فنائی نرود
ای شاد کبوتری که صید عشق است
چندانکه برانیش بجائی نرود
گه در دل ما نشین چو اسرار و مرو (1583)
گه در دل ما نشین چو اسرار و مرو گه بر سر ما نشین چو دستار و مرو
…
یک دمی خوش چو گلستان کندم (1677)
یک دمی خوش چو گلستان کندم یک دمی همچو زمستان کندم
یک دمم فاضل و استاد…