میآ ید یار و چون شکر میخندد (832)
-
اندازه متن
+
میآ ید یار و چون شکر میخندد
وز مرتبه بر شمس و قمر میخندد
این یک نظری که در جهان محرم او است
هم پنهانی بدان نظر میخندد
در خانهٔ غم بودن، از همّت دون باشد (609)
در خانهٔ غم بودن، از همّت دون باشد و اندر دل دونهمّت، اسرارِ تو چون باشد؟!
بوی دلدار ما نمیآید (988)
بوی دلدار ما نمیآید طوطی این جا شکر نمیخاید
هر مقامی که رنگ آن گل نیست…
