مگذار که وسوسه زبونت گیرد (825)
-
اندازه متن
+
مگذار که وسوسه زبونت گیرد
چون مار به حیله و فسونت گیرد
تا آن مه بیچون کند آهنگ گرفت
حیران شود آسمان که چونت گیرد
سماع صوفیان می درنگیرد (667)
سماع صوفیان می درنگیرد که آتش هیزمی را تر نگیرد
یقین میدانک جسمانیست آفت مکوپ این…
آنک فرمودست او اندر خطاب (208-3)
بخش ۲۰۸ - مثل زدن در رمیدن کرهٔ اسپ از آب خوردن به سبب شخولیدن سایسان
