هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست (440)
-
اندازه متن
+
هر ذره که چون گرسنه بر خوان خداست
گر تا باید خورند اینخوان برپاست
بر خوان ازل گرچه ز خلقان غوغاست
خوردند و خوردند کم نشد خوان برجاست
این بگفتند و روان گشتند زود (114-6)
بخش ۱۱۴ - روان گشتن شاهزادگان بعد از تمام بحث و ماجرا به جانب ولایت چین سوی معشوق…
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر (1084)
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر گه بوسه است تنها نه کنار و چیز دیگر
