برکان شکر چند مگس را غوغاست (242)
-
اندازه متن
+
برکان شکر چند مگس را غوغاست
کی کان شکر را به مگسها پرواست
مرغی که بر آن کوه نشست و برخاست
بنگر که بر آن کوه چه افزود و چه کاست
غفلت از تن بود چون تن روح شد (171-3)
بخش ۱۷۱ - بیان آنک هرچه غفلت و غم و کاهلی و تاریکیست همه از تن است کی ارضی است…
علونا سماء الود من غیر سلم (318)
علونا سماء الود من غیر سلم و هل یهتدی نحو السماء النوائب
ایعلرا ظلام الکون نور…
