انصاف بده که عشق نیکوکار است (174)
-
اندازه متن
+
انصاف بده که عشق نیکوکار است
زانست خلل که طبع بدکردار است
تو شهوت خویش را لقب عشق نهی
از شهوت تا به عشق ره بسیار است
من به سوی باغ و گلشن می روم (1668)
من به سوی باغ و گلشن می روم تو نمی‌آیی میا من می روم
روز تاریک…
چون شنید اینها دوان شد تیز و تفت (161-3)