سبحانالله من و تو ای در خوشاب (102)
-
اندازه متن
+
سبحانالله من و تو ای در خوشاب
پیوسته مخالفیم اندر همه باب
من بخت توام که هیچ خوابم نبرد
تو بخت منی که برنیایی از خواب
جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است (275)
جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است رنج دل و تاب تن و سوز جگر است
تا چهرهٔ آفتاب جان رخشانست (260)
تا چهرهٔ آفتاب جان رخشانست صوفی به مثال ذرهها رقصانست
گویند که این وسوسهٔ شیطانست شیطانِ…
