صلا ای صوفیان کامروز باری (2687)
-
اندازه متن
+
صلا ای صوفیان کامروز باری
سماع است و وصال و عیش آری
بکن ای موسی جان خلع نعلین
که اندر گلشن جان نیست خاری
کبوترها سراسر باز گردند
که افتاد این شکاران را شکاری
شود سرهای مستان فارغ از درد
چو سر درکرد خمر بیخماری
بخور که ساعتی دیگر نبینی
ز مشرق تا به مغرب هوشیاری
برآور بینی و بوی دگر جوی
که این بینی است آن بو را مهاری
آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک (1317)
آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک شنگینک و منگینک سربسته به زرینک
چون…
آنها که بآتش خزان سوختهاند (501)
آنها که بآتش خزان سوختهاند وز لطف بهار چشمشان دوختهاند
اکنون همه را خلعت تو دوختهاند…
