ای دوش ز دست ما رهیده (2355)
-
اندازه متن
+
ای دوش ز دست ما رهیده
امشب نرهی به جان و دیده
در پنجه ماست دامن تو
ای دست در آستین کشیده
حیلت بگذار و آب و روغن
ماییم هریسه رسیده
چشم من و چشم تو حریفند
ای چشم ز چشم تو چریده
ای داده مرا شراب گلگون
گل از رخ زرد من دمیده
زلف چو رسن چو برفشاندی
از عشق چو چنبرم خمیده
رفتی و ز چشم من بریدی
خون آید لاشک از بریده
بر گرد خیال تو دوانیم
ای بر سر ما غمت دویده
بر روزن تو چرا نپرد
مرغی ز قفس به جان رهیده
خامش کردم که جمله عیبیم
ای با همه عیبمان خریده
جان جان مایی، خوشتر از حلوایی (3110)
جان جان مایی، خوشتر از حلوایی چرخ را پر کردی زینت و زیبایی
دایهٔ هستیها، چشمهٔ…
نی گفت که پای من به گل بود بسی (1974)
نی گفت که پای من به گل بود بسی ناگاه بریدند سرم در هوسی
نه زخم…
