گر دم از شادی وگر از غم زنیم (1671)
-
اندازه متن
+
گر دم از شادی وگر از غم زنیم
جمع بنشینیم و دم با هم زنیم
یار ما افزون رود افزون رویم
یار ما گر کم زند ما کم زنیم
ما و یاران همدل و همدم شویم
همچو آتش بر صف رستم زنیم
گرچه مردانیم اگر تنها رویم
چون زنان بر نوحه و ماتم زنیم
گر به تنهایی به راه حج رویم
تو مکن باور که بر زمزم زنیم
تارهای چنگ را مانیم ما
چونک درسازیم زیر و بم زنیم
ما همه در جمع آدم بودهایم
بار دیگر جمله بر آدم زنیم
نکته پوشیدهست و آدم واسطه
خیمهها بر ساحل اعظم زنیم
چون به تخت آید سلیمان بقا
صد هزاران بوسه بر خاتم زنیم
هر شب که بود قاعده سفره نهادن (1892)
هر شب که بود قاعده سفره نهادن ما را ز خیال تو بود روزه گشادن
ای…
سرمست توام نه از می و نز افیون (1483)
سرمست توام نه از می و نز افیون مجنون شدهام ادب مجوی از مجنون
از جوشش…
