آکادمی شعر پلیکان

چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال (1352)

- اندازه متن +

چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال
تا تو بمانی چو عشق در دو جهان بی‌زوال

چند کشی بار هجر غصه و تیمار هجر
خاصه که منقار هجر کند تو را پر و بال

آه ز نفس فضول آه ز ضعف عقول
آه ز یار ملول چند نماید ملال

آن که همی‌خوانمش عجز نمی‌دانمش
تا که بترسانمش از ستم و از وبال

جمله سؤال و جواب زوست منم چون رباب
می‌زندم او شتاب زخمه که یعنی بنال

یک دم بانگ نجات یک دم آواز مات
می‌زند آن خوش صفات بر من و بر وصف حال

تصلح میزاننا تحسن الحاننا
تذهب احزاننا انت شدید المحال

میانگین امتیازات ۵ از ۵
×