چمنی که جمله گل‌ها به پناه او گریزد (768)
-
اندازه متن
+
چمنی که جمله گل‌ها به پناه او گریزد
که در او خزان نباشد که در او گلی نریزد
شجری خوش و خرامان به میانه بیابان
که کسی به سایه او چو بخفت مست خیزد
فلکی چو آسمان‌ها که بدوست قصد جان‌ها
که زحل نیارد آن جا که به زهره برستیزد
گهری لطیف کانی به مکان لامکانی
بویست اشارت دل چو دو دیده اشک بیزد
هر لحظه همی خوانمش از راه بعید (851)
هر لحظه همی خوانمش از راه بعید کو سورهٔ یوسف است و قرآن مجید
گفتم که…
ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم (1438)
ندارد پای عشق او دل بی‌دست و بی‌پایم که روز و شب چو مجنونم سر زنجیر می خایم
…