خوش باش که هر که راز داند (712)
-
اندازه متن
+
خوش باش که هر که راز داند
داند که خوشی، خوشی کشاند
شیرین چو شکر تو باش شاکر
شاکر هر دم شِکر ستاند
شُکر از شِکرست آستینپر
تا بر سر شاکران فشاند
تلخش چو بنوشی و بخندی
در ذات تو تلخیی نماند
گویی که چگونهام؟ خوشم من
گویم ترشم دلت بماند
گوید که نهان مکن ولیکن
در گوشم گو که کس نداند
در گوش تو حلقهٔ وفا نیست
گوش تو به گوشها رساند
مولانا را عاشقم و دیدار او را آرزومندم (56)
اکملالدّین گفت «مولانا را عاشقم و دیدار او را آرزومندم و آخرتم خود یاد نمیآید. نقش مولانا را بی این…
سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند (921)
سخن که خیزد از جان ز جان حجاب کند ز گوهر و لب دریا زبان حجاب کند
