نفسی بهوی الحبیب فارت (518)
-
اندازه متن
+
نفسی بهوی الحبیب فارت
لما رات الکوس دارت
مدت یدها الی رحیق
و النفس بنوره استنارت
لما شربته نفس و ترا
خفت و تصاعدت و طارت
لاقت قمرا اذا تجلی
الشمس من الحیا توارت
جادت بالروح حین لاقت
لا التفتت و لا استشارت
ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم (1685)
ای مطرب این غزل گو کی یار توبه کردم از هر گلی بریدم وز خار توبه کردم
بروید ای حریفان بِکِشید یار ما را (163)
بروید ای حریفان بِکِشید یار ما را به من آورید آخر صنم گریزپا را
به ترانههای…
