چو آن کان کرم ما را شکارست (357)
-
اندازه متن
+
چو آن کان کرم ما را شکارست
به هر دم هدیه ما را ده هزارست
که ما را نردبان زرین و سیمین
نهد چون قصد ما بر بام یارست
بلادریست در عالم نهانی
که بر ما گنج و بر بیگانه مارست
به پیش ما خزینه سیم مشمر
که ما را زر و سیم بیشمارست
ز پروانه اگر این افترا بود
دو صد چندین ز دست شهریارست
صنما گر ز خط و خال تو فرمان آرند (804)
صنما گر ز خط و خال تو فرمان آرند این دل خسته مجروح مرا جان آرند
ورا خواهم دگر یاری نخواهم (1522)
ورا خواهم دگر یاری نخواهم چو گل را یافتم خاری نخواهم
تو را گر غیر او…
