زبر است زیستن
-
اندازه متن
+
زبر است زیستن
می‌گویم دوستت می‌دارم
می‌شنوی: دوستت داشته‌ام
دست بر تنت می‌کشم
لکه‌های ریز و درشت
همچون ستاره‌های ریخته از آسمان
بر پوستت فرود می‌آیند
زمان زبر است
و واژه‌هایمان را فرسوده می‌کند
از شب فقط موی تُو رو یادمه
از شب فقط موی تُو رو یادمه از لا به لاش تُو رو نگا می‌کردم تا پلکای سنگین‌تو…
که برای شام شرافتِ کلمات را می‌جوید
آی جماعت گرسنه که پیشانی‌تان را در شکمِ شعر فرو برده‌اید و روده‌هایش را به دندان گرفته از هم می‌درید…