ای سایهٔ سنبلت سمن پرورده (36)
-
اندازه متن
+
ای سایهٔ سنبلت سمن پرورده
یاقوت لبت درّ عدَن پرورده
همچون لب خود مدام جان میپرور
زان راح که روحیست به تن پرورده
گُلعِذاری ز گلستانِ جهان ما را بس (268)
گُلعِذاری ز گلستانِ جهان ما را بس زین چمن سایهٔ آن سروِ روان ما را بس
عمریست تا به راهِ غَمَت رو نهادهایم (365)
عمریست تا به راهِ غَمَت رو نهادهایم روی و ریایِ خَلق به یک سو نهادهایم
…
