چندان که گفتم غم با طبیبان (383)
-
اندازه متن
+
چندان که گفتم غم با طبیبان
درمان نکردند مسکین غریبان
آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان
یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان
درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان
ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان
حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر میشنیدی پند ادیبان
آن پیکِ ناموَر که رسید از دیارِ دوست (60)
آن پیکِ ناموَر که رسید از دیارِ دوست آورد حِرزِ جان ز خطِ مُشکبارِ دوست
…
میزنم هر نفس از دست فراقت فریاد (31)
میزنم هر نفس از دست فراقت فریاد آه اگر نالهٔ زارم نرساند به تو باد
…
