آکادمی پلیکان

گر شاخِ بقا ز بیخِ بختت رُسْته‌ست (40)

- اندازه متن +

گر شاخِ بقا ز بیخِ بختت رُسْته‌ست
ور بر تنِ تو، عُمْر، لباسی چُسْت است

در خیمهٔ تن که سایبانی‌ست تو را
هان تکیه مکن که چارمیخش سُسْت است

×