چون عهده نمیشود کسی فردا را (2)
-
اندازه متن
+
چون عهده نمیشود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را
می نوش به ماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را
چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت (24)
چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت برخیز و به جامِ باده کن عزمِ دُرُسْت
…
این اهل قبور خاک گشتند و غبار (104)
این اهل قبور خاک گشتند و غبار هر ذره ز هر ذره گرفتند کنار
آه…
