یه عمره کز کردیم توو این خونه
-
اندازه متن
+
یه عمره کز کردیم توو این خونه
پیش همیم اما جدا از هم
خونه شده یه کشتی سوراخ
تلوتلو فرو میره تو غم
غرق میشی گاهی توی اخبار،
توی رُمانای جدید سال
یه روز همه دنیام بودی، حالا
دنیام شده روزنامه و پیپم
ما از یه عشق زخمیایم اما
هرکی به دنبال یه تسکینه
طاعون نشسته بین ما دوتا
مثل یه بچه فیلم میبینه
حل میکنم تصویر اون روزو
تو فنجونی که روی میز چیدی
کاشکی میشد دوباره برگردیم
به آخرین باری که خندیدی
چن روز بذار توی خودم باشم
شاید کمی این خستگی دَرشه
باید یکم جدا بشیم از هم
شاید هوای خونه بهتر شه
زخمی که بر چهرهی ماه افتاده بود
زخمی که بر چهرهی ماه افتاده بود حالا دهانش بازتر شده است □ جز مادرم چه کسی میدانست…
از شب فقط موی تُو رو یادمه
از شب فقط موی تُو رو یادمه از لا به لاش تُو رو نگا میکردم تا پلکای سنگینتو…
