باز از بر گل، لاله برافروخت چراغ
-
اندازه متن
+
باز از بر گل، لاله برافروخت چراغ
وز ابر شبانه، باغ تر داشت دماغ
خرم دل آن کسی که چون لاله به داغ
بیدار نشست و داغ را جست سراغ
گفتم چه شبی؟ گفت ز گیسوی من است
گفتم چه شبی؟ گفت ز گیسوی من است. گفتم چه رهی؟ گفت بر ابروی من است.
گفتم چشمم؟ گفت در آبش خواهم
گفتم چشمم؟ گفت در آبش خواهم گفتم دل من؟ گفت خرابش خواهم
گفتم چه شگفت ماجرا؟…
