وگرنه باران مرا با خود خواهد برد
-
اندازه متن
+
اگر چشم هایم را به یاد میآوری
دستم را بگیر، وگرنه خواهم افتاد
وگرنه، باران مرا با خود خواهد برد
شبانه، صدایی اگر شنیدی
این منم که سرآسیمه
از باران میگریزم
اگر عصر باشد
در استانبول باشم
ماه سپتامبر هم باشد
و من خیس و باران خورده باشم
غم، تو را فرا خواهد گرفت
و در گوشهای، پنهانی خواهی گریست
اگر تنها باشم، اگر باز اشتباه کرده باشم
دستم را بگیر
وگرنه خواهم افتاد
وگرنه باران مرا با خود خواهد برد
روشنایی چه نسبتی با تو دارد؟
روشنایی چه نسبتی با تو دارد؟ مگر آسمان از بستهگان و خویشانِ توست؟ چشمهایات همینکه مرا درمییابند و همینکه من…
طعمِ این بادها همان طعمیست
طعمِ این بادها همان طعمیست که اصلن نچشیدهیی این مسافرها از جایی میآیند که نمیدانی کجاست زبانی را که به…
