بر روی خوشش هرکه نظر دوخته است
-
اندازه متن
+
بر روی خوشش هرکه نظر دوخته است
صد خانه ز روشنی بیندوخته است.
داغم مهمن بدین جهان افروزی
در خانه ی ما چرا نیفروخته است؟
مائیم و در این دایره چون گرد به باد
مائیم و در این دایره چون گرد به باد آنگاه فتاده در کف آن استاد
استادم…
افروخت مرا، که شمع افروخته به
افروخت مرا، که شمع افروخته به پس سوخت مرا، که حرف با سوخته به
اکنون که…
