خوش خوش صنما تازه رخان آمدهای (1788)
-
اندازه متن
+
خوش خوش صنما تازه رخان آمدهای
خندان بدو لب لعل گزان آمدهای
آن روز دلم ز سینه بردی بس نیست
کامروز دگر به قصد جان آمدهای
چارهٔ آن دل عطای مبدلیست (63-5)
بخش ۶۳ - بیان آنک عطای حق و قدرت موقوف قابلیت نیست همچون داد خلقان کی آن را قابلیت باید…
بیدیده اگر راه روی عین خطاست (253)
بیدیده اگر راه روی عین خطاست بر دیده اگر تکیه زدی تیر بلاست
در صومعه و…
