ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران (1408)
-
اندازه متن
+
ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران
فریاد تو از خوی بد و بار گران
گر شیر نری چه میگریزی ز نران
ور لاشه خری و سوی لاشه خران
اول که رخم زرد و دلم پرخون بود (542)
اول که رخم زرد و دلم پرخون بود هم خرقه و همراه دلم مجنون بود
آن…
بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست (256)
بیرون ز جهان و جان یکی دایهٔ ماست دانستن او نه درخور پایهٔ ماست
در معرفتش…
