یک چند به کودکی به استاد شدیم (1375)
-
اندازه متن
+
یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند به روی دوستان شاد شدیم
پایان حدیث ما شنو که چه بوَد
چون ابر درآمدیم و بر باد شدیم
تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم (1195)
تا زلف ترا به جان و دل بنده شدیم چون زلف بس جمع و پراکنده شدیم
با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست (235)
با نی گفتم که بر تو بیداد ز کیست بیهیچ زیان ناله و فریاد تو چیست
