ای خواجه ترا غم جمال و جاهست (187)
-
اندازه متن
+
ای خواجه ترا غم جمال و جاهست
و اندیشهٔ باغ و راغ و خرمنگاهست
ما سوختگان عالم توحیدیم
ما را سر لا اله الا الله است
بدار دست ز ریشم که بادهای خوردم (1722)
بدار دست ز ریشم که بادهای خوردم ز بیخودی سر و ریش و سبال گم کردم
دوش چه خوردهای دلا؟ راست بگو نهان مکن (1827)
دوش چه خوردهای دلا؟ راست بگو نهان مکن چون خَمُشان بیگنه، روی بر آسمان مکن
بادهٔ…
