آنکس که بروی خواب او رشک پریست (142)
-
اندازه متن
+
آنکس که بروی خواب او رشک پریست
آمد سحری و بر دل من نگریست
او گریه و من گریه که تا آمد صبح
پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست
شیخ گفت او را مپندار ای رفیق (79-3)
بخش ۷۹ - عذر گفتن شیخ بهر ناگریستن بر فرزندان
شیخ گفت او را…
قهقهه زد آن جهود سنگدل (30-6)
بخش ۳۰ - خندیدن جهود و پنداشتن کی صدیق مغبونست درین عقد
قهقهه…
