ساقی انصاف خوش لقایی (2768)
-
اندازه متن
+
ساقی انصاف خوش لقایی
از جا رفتم تو از کجایی
گر بنده بگویمت روا نیست
ترسم که بگویمت خدایی
خاموش نمیهلی که باشم
راه گفتن نمیگشایی
میافشاری مرا چو انگور
معشوق نهای مرا بلایی
گر چشم ببندم از تو کفر است
زیرا که تو نور میفزایی
ور بگشایم بگویی منگر
در ما تو بدیده هوایی
ای تن و جان بنده او بند شکرخنده او (2141)
ای تن و جان بنده او بند شکرخنده او عقل و خرد خیره او دل شکرآکنده او
هر صورت کاید به از او امکان هست (448)
هر صورت کاید به از او امکان هست چون بهتر از آن هست نه معشوق منست
