بوسهای داد مرا دلبر عیار و برفت (419)
-
اندازه متن
+
بوسهای داد مرا دلبر عیار و برفت
چه شدی چونک یکی داد بدادی شش و هفت
هر لبی را که ببوسید نشانها دارد
که ز شیرینی آن لب بشکافید و بکفت
یک نشان آنک ز سودای لب آب حیات
هر زمانی بزند عشق هزار آتش و نفت
یک نشان دگر آن است که تن نیز چو دل
میدود در پی آن بوسه به تعجیل و به تفت
تنگ و لاغر گردد به مثال لب دوست
چه عجب لاغری از آتش معشوقه زفت
بسیار تو را خستهروان باید شد (585)
بسیار تو را خستهروان باید شد و انگشتنمای این و آن باید شد
گر آدمییی بساز…
مگردانید با دلبر به حق صحبت و یاری (2537)
مگردانید با دلبر به حق صحبت و یاری هر آنچ دوش میگفتم ز بیخویشی و بیماری
