زشت کسی کو نشد مسخره یار خوب (311)
-
اندازه متن
+
زشت کسی کو نشد مسخره یار خوب
دست نگر پا نگر دست بزن پا بکوب
مسخره باد گشت هر چه درختست و کشت
و آنچ کشد سر ز باد خار بود خشک و چوب
هر چه ز اجزای تو رو ننهد سر کشد
پای بزن بر سرش هین سر و پایش بکوب
چونک نخواهی رهید از دم هر گول گیر
خاک کسی شو کز او چاره ندارد قلوب
سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش (1263)
سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش مستانه شد حدیثش پیچیده شد زبانش
گه میفتد از این…
همچون سر زلف تو پریشان توایم (1365)
همچون سر زلف تو پریشان توایم آنداری و آنداری و ما آن توایم
هر جا باشیم،…
