چون حاصل آدمی در این شورستان (139)
-
اندازه متن
+
چون حاصل آدمی در این شورستان
جز خوردن غصه نیست تا کندن جان
خرم دل آنکه زین جهان زود برفت
و آسوده کسی که خود نیامد به جهان
این قافلهٔ عمر عجب میگذرد (66)
این قافلهٔ عمر عجب میگذرد دریاب دمی که با طرب میگذرد
ساقی غم فردای حریفان…
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی (164)
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی سرمست بدم که کردم این عیاشی
با من به…
