آن لعل در آبگینهٔ ساده بیار (99)
-
اندازه متن
+
آن لعل در آبگینهٔ ساده بیار
وآن محرم و مونس هر آزاده بیار
چون میدانی که مدت عالم خاک
باد است که زود بگذرد باده بیار
هر یک چندی یکی برآید که منم (133)
هر یک چندی یکی برآید که منم با نعمت و با سیم و زر آید که منم
چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت (24)
چون ابر به نوروز رخِ لاله بِشُسْت برخیز و به جامِ باده کن عزمِ دُرُسْت
…
